مدیریت پایدار زنجیره تأمین جایگاه ویژه ای در عرضه محصولات به مصرف کننده نهایی دارد. صنعت پسته ایران نیز اهمیت زیادی در تأمین ارز و بهبود تراز تجاری کشور دارد. بنابراین اصلاح زنجیره تأمین از طریق گسترش دانش و آگاهی، به رقابت پذیری بیشتر این صنعت در بازار جهانی و پایداری زنجیره تأمین کمک شایانی خواهد کرد. از این رو، مطالعه حاضر به دنبال بررسی تأثیر سطح دانش و آگاهی مشتریان بر بهبود پایداری زنجیره تأمین محصول پسته در ایران از دیدگاه خبرگان است. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی بود که با رویکرد آمیخته انجام شده است. در مرحله کیفی جامعه مورد مطالعه شامل 20 نفر از خبرگان صنعت پسته ایران بودند که از طریق سایت انجمن پسته ایران، به روش نمونه گیری هدفمند از نوع گلوله برفی انتخاب شدند. در مرحله کمی جامعه آماری، شامل 156 نفر ازفعالان حوزه صنعت پسته بودند که طبق فرمول کوکران 130 نفر تعیین و برای نمونه گیری از روش تصادفی ساده استفاده شد. در بخش کیفی برای شناسایی مقوله ها و مفاهیم از روش تحلیل مضمون و در بخش کمی برای تحلیل روابط متغیرها از روش مدل سازی معادلات ساختاری با نرم افزارSmartPLS3 استفاده شده است. براساس نتایج به دست آمده، دربخش کیفی 55مفهوم در قالب 6مقوله اصلی شناسایی شدند. همچنین نتایج بخش کمی نشان دادند که مقوله های دانش کشاورزی بردانش فرآوری، دانش فرآوری بر دانش انبارداری وحمل، دانش انبارداری وحمل بر دانش بازاریابی و توزیع،دانش بازاریابی و توزیع بردانش پشتیبانی و خدمات تأثیرمستقیم دارند.همچنین همه مقوله ها به جز مقوله بازاریابی و توزیع که موردتأیید قرار نگرفت، برمدیریت زنجیره تأمین پایدار تأثیرمستقیم دارند.

چکیده روند افزایش پذیرش دختران در دانشگاه ها نسبت به پسران و محدودیت های فردی، اجتماعی و فرهنگی موجود برای آنان در دست یابی به شغل در رشته های کشاورزی، مسئله اشتغال دانش آموختگان دختر را نسبت به پسر پیچیده تر کرده است. بنابراین هدف این پژوهش شناسایی مولفه های فردی و اجتماعی دختران و زنان دانش آموخته کشاورزی استان همدان برای اشتغال پذیری است که به روش کیفی انجام شده است. گزینش نمونه ها با روش نمونه گیری گلوله برفی از میان عضوء هیئت علمی، کارفرمایان و متخصصان کشاورزی استان همدان اجرا شد که به گزینش 25 تن انجامید. برای گردآوری داده های تحقیق از مصاحبه نیمه ساختارمند استفاده شد. فرایند گردآوری داده ها تا سطح اشباع نظری ادامه یافت. تجزیه و تحلیل کیفی داده ها با استفاده از نرم افزار مکس کیودا نسخه 12 انجام گرفت. شناسایی مقوله ها و برقراری ارتباط میان مقوله ها با استفاده از تعیین شرایط علی، مداخله ای، زمینه ای، راهبردها و پیامد ها بر پایه ی نظریه ی پایه ور انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد، مهم ترین مقوله های روانشناختی فردی موثر بر اشتغال زنان دانش آموخته، انگیزه شغلی با درصد تکرار 99/17، مهارت کارآفرینانه با درصد تکرار 97/16 و محدودیت فردی با درصد تکرار 44/15، همچنین مهم ترین مقوله های روانشناختی اجتماعی، شامل هنجارها و باورهای فرهنگی با درصد تکرار 11/19، اعتماد و امنیت اجتماعی با درصد تکرار 99/13 و مشارکت اجتماعی با درصد تکرار 31/13می باشند. نتایج تحقیق گویای آن بود که اصلی ترین عامل ها ی تاثیر گذار برای بهبود شرایط اشتغال دانش آموختگان کشاورزی زن شامل بازنگری در سیاست های دولت، اصلاح دیدگاه ها و باورها، اصلاح الگوی رفتاری و آموزش های کاربردی و آگاهی بخش می باشند.

هدف این تحقیق، شناخت نقش عامل های موثر در رضامندی دانش آموختگان شاغل در بخش کشاورزی است. تحقیق از نوع علی-ارتباطی است. جامعه آماری تحقیق شامل همه ی دانش آموختگان ترویج و آموزش کشاورزی شاغل در بخش کشاورزی (دولتی و غیردولتی) در استان های شمالی کشور(مازندران، گلستان و گیلان) بود که مرتبط با رشته ترویج فعالیت می کردند (N=51) با توجه به حجم محدود جامعه آماری، سرشماری صورت گرفت. ابزار تحقیق پرسشنامه ای بود که روایی شکلی آن بر پایه نظرسنجی از متخصصان و اعضای هیات علمی ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری تایید شد و پایایی آن از طریق تتای ترتیبی q=0.89 محاسبه شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در دو بخش آمار توصیفی و تحلیلی از نرم افزار SPSSWin21 استفاده شد. تحقیق نشان داد که 56.9 درصد از دانش آموختگان، میزان هم سویی و سازگاری آموخته های ترویجی و آموزش کشاورزیشان با انجام وظیفه شغلی خود را در سطح خوب ارزیابی کردند. هم چنین، توانمندی کسب شده ی دانش آموختگان در زمینه های ارتباطات، مدیریت، ارزشیابی، برنامه ریزی، تحقیق و تدریس در سطح متوسط قرار داشت. دانش آموختگان شاغل، نگرش خوب و مثبتی نسبت به رشته تحصیلی خود داشتند. بر پایه نظر دانش آموختگان شاغل در سطح عملیاتی کشاورزی، اهمیت کاربرد و اولویت درس های اصلی نسبت به در س های اختیاری تاکید شده است. بین میزان هم سویی و سازگاری آموخته ها و نگرش دانش آموختگان نسبت به رشته ترویج و آموزش کشاورزی با میزان رضایت از آموخته های آنان، رابطه ی مثبت و معناداری وجود داشت. اجرای رگرسیون ترتیبی نشان داد که دو متغیر هم سویی و سازگاری آموخته ها و نگرش 64 درصد احتمال تغییر سطح متغیر وابسته ی میزان رضایت دانش آموختگان از آموخته های کسب شده را تبیین کردند.

یکی از مهمترین دغدغه های برنامه ریزان، هماهنگی و سازگاری در برون دادهای نظام آموزشی با نیازهای بازار کار است. توسعه کمی و کیفی آموزش عالی می بایست متناسب با اهداف از پیش تعیین شده برای بهره مندی هرچه بیشتر از توان دانش آموختگان باشد. برنامه ریزی آموزشی باید ضمن فراهم کردن نیازهای تخصصی بازار کار، از بیکاری و هدر رفت توان دانش آموختگان پیشگیری نماید. سازگاری بین نیازهای شغلی و توسعه کمی و کیفی آموزش های عالی نقشی کلیدی در کسب شغل های پایدار توسط دانش آموختگان بخش کشاورزی دارد. بنابراین دانشگاه ها و مرکز های آموزش عالی کشاورزی باید متناسب با تغییرات، دگرگونی ها و چالش های موجود در بخش کشاورزی نسبت به اجرای برنامه های آموزشی اقدام نمایند. در این مقاله با دیدمان کیفی و از نوع روایتی و با شیوه تحلیلی به برآورد نیروی انسانی دانش آموخته مورد نیاز در رشته های مکانیزاسیون و ماشین های کشاورزی پرداخته شد. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ شیوه اجرا، مطالعه ای-توصیفی است. محاسبه نسبت نیروی انسانی مورد نیاز در رشته های مذکور با ایجاد گروه کانونی که متشکل از 10 نفر متخصص آموزش کشاورزی از دانشگاه های تهران، آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، مرکز توسعه مکانیزاسیون کشاورزی، موسسه تحقیقات فنی مهندسی کشاورزی، سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی و اتحادیه ماشین های کشاورزی و صنعتی با استفاده از الگوی چگالی نسبت ها انجام شد.

هماهنگی و سازگاری لازم در برون دادهای نظام آموزشی با نیازهای بازار کار یکی از مهم­ترین نگرانی ­های برنامه ریزان است. توسعه کمی و کیفی آموزش عالی می بایست متناسب با هدف­ های از پیش تعیین شده و در راستای پاسخگویی به نیازهای مهارتی و تخصصی کشور با توجه به توان دانش آموختگان باشد. بیش­تر دگرگونی­ ها که منجر به توسعه اقتصادی، اجتماعی و صنعتی در هرکشور می شود، در نتیجه پیشرفت های علمی است و برنامه ریزی برای آموزش و تربیت نیروی ماهر و متخصص به ویژه در سطوح دانشگاهی باید ضمن تامین و برآورده کردن نیازهای تخصصی جامعه و بازار کار، از بیکاری و هدر رفت توان دانش آموختگان پیشگیری نماید. بحران بیکاری، به ویژه نزد دانش آموختگان دانشگاهی، تهدیدی برای کل جامعه است و پیامدهای جبران ناپذیری در سویگان اجتماعی، اقتصادی و سیاسی خواهد داشت. از جمله ماموریت های مهم آموزش عالی، توسعه نیروی انسانی برای تامین نیازهای جامعه است. در این راستا، دانشگاه ها و مرکز های آموزش عالی کشاورزی باید متناسب با دگرگونی ها و چالش های موجود در بخش کشاورزی برنامه ریزی کنند. تراز نیازهای شغلی و توسعه کمی و کیفی آموزش های عالی نقشی اساسی در شناسایی شایستگی های مورد نیاز دانشجویان به ویژه در بخش کشاورزی در راستای کسب شغل های پایدار دارد. در این تحقیق تحلیلی و اسنادی با دیدمان کیفی از نوع روایتی با الگوی غیر آزمایشی، انجام شد و عملکرد آموزش عالی در گرایش­ های باغبانی بررسی شد. برای این منظور، وضعیت پذیرش دانشجو در گرایش باغبانی طی سال های 1389-1400 بررسی شد. سپس برای پردازش و تحلیل داده های استخراج شده از سندهای بالادستی و راهبردهای کلان در بخش باغبانی از الگوی چگالی نسبت ها در دیدمان کیفی نیروی انسانی استفاده شد. این پژوهش براساس مدل چگالی نسبت­ها در کشور استرالیا که از نظر کشاورزی و باغبانی از کشورهای توسعه یافته می­باشد، استفاده گردید. در این مدل بر اساس 1000 هکتار باغ، یک دکتری تخصصی، دو کارشناسی ارشد، چهار کارشناسی و هشت نیروی ماهر کاردان است. که بر این پایه به ازای سه میلیون هکتار باغ در کشور و براساس ظرفیت دانشگاه­ ها تعداد دانش آموخته ­گان در مقاطع مختلف برآورد گردید.

هدف کلی این پژوهش که با روش توصیفی – همبستگی انجام شده است، تعیین و تحلیل شایستگی های مورد نیاز دانش آموختگان نظام آموزش عالی کشاورزی برای ورود به بازار کار، براساس نظرات کارفرمایان و مدیران بخش کشاورزی می باشد. جامعه آماری تحقیق را مدیران و کارفرمایان بخش کشاورزی اعم از دولتی، خصوصی و تعاونی در چهار استان خوزستان، کرمانشاه، مازندران و همدان تشکیل دادند که تعداد 212 نفر از آنها به عنوان نمونه، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، انتخاب شدند. با استفاده از تحلیل عاملی، هفت عامل به عنوان شایستگی های اصلی مورد نیاز دانش آموختگان کشاورزی شناسایی شدند. این عوامل به ترتیب عبارتند از: شایستگی های ارتباطی، تخصصی، حل مساله، اخلاق حرفه ای در کشاورزی، اخلاقی، اداری و عمومی، به منظور پرورش شایستگی های ضروری برای دانش آموختگان کشاورزی، بازنگری مشارکتی در برنامه درسی رشته های کشاورزی و تاکید بر یادگیری تجربی در بین دانشجویان، همراه با تحول در روش ها و فنون رایج تدریس، پیشنهاد می شود.

منابع انسانی به عنوان مهمترین عامل تولید، باید از ذهن توسعه یافته و تفکر کارافرین برخوردار باشد. حمایت از ایجاد و راه اندازی اجزای پیشین و پسین زنجیره های تولید، از الزامات توسعه و در گرو به کار گیری نیروهای متخصص است. این مقاله با هدف بررسی وضعیت موجود و تعداد ثبت نام کنندگان، دانشجویان و دانش آموختگان رشته های اقتصاد، ترویج و آموزش، توسعه کشاورزی و روستایی در سال تحصیلی 1403-1402انجام است. این پژوهش به لحاظ جهت گیری و هدف کلی در شمار تحقیقات مروری قرار دارد. به لحاظ امکان و توان کنترل متغیرها مورد بررسی و شرایط زمینه ای تحقیق نیز در زمره تحقیقات غیرآزمایشی و از نوع تحلیلی است. همچنین به لحاظ دیدمان کیفی است که به روش روایتی انجام شده است لذا ازمصاحبه با افراد کلیدی و مطلع و جمع آوری مستندات درحوزه استفاده شده است. جامعه آماری 9 تن خبرگان موضوعی شامل (کارشناسان و محققان و افراد مطلع ، موسسه پژوهش های اقتصادی وتوسعه روستایی ، سازمان تحقیقات ،آموزش و ترویج کشاورزی ، بخش خصوصی) بود که به روش گروه کانونی از آن ها استفاده شد. روش آماری توصیفی مشتمل بر میانگین، نما، میانه، واریانس وانحراف معیار وضریب تغییرات است. با وجود محدودیت های دسترسی به بعضی آمار، بررسی در مورد تعداد دانش آموختگان، ثبت نام شدگان و دانشجویان گروه های مذکور به تفکیک رشته طی 4 سال منتهی به سال تحصیلی 1399 انجام شد. برای نیازسنجی نیروی انسانی تحصیلکرده موردنیازبخش، از روش چگالی نسبت ها استفاده و با بهره مندی از تجارب و نظرات خبرگان (عضو و یا مدعو کمیته) و کاربرد روش دلفی، نیاز هریک از بخش های دولتی، خصوصی و تعاون بر اساس شاخص ها برآورد و نهایتاً پیش بینی نیروی انسانی متخصص مورد نیاز جهت ارائه به وزارت "عتف" به تفکیک رشته های ذیربط تهیه و نهایی گردید مجموع پذیرش در کلیه مقاطع 2464نفر پیشنهاد شده است.

این تحقیق با هدف بررسی دیدگاه دانشجویان و دانش آموختگان درباره برنامه های درسی رشته های کشاورزی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق را دانشجویان دانشگاه های تهران، تربیت مدرس و زابل و دانش آموختگان دانشگاه های تهران و تربیت مدرس تشکیل می دادند که به ترتیب 394 دانشجو (از بین 1200 دانشجو) با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب و 76 دانش آموخته (از بین 100 دانش آموخته) با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده گزینش شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. در این تحقیق از الگوی سیپ به عنوان الگوی ارزشیابی و از پرسشنامه به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد و دیدگاه دانشجویان درباره چهار ملاک هدف، محتوا، روش و ارزشیابی و دیدگاه دانش آموختگان درباره ملاک های هدف، محتوا و رضایت از رشته و نقاط قوت و ضعف، تهدیدها و فرصت های رشته های کشاورزی از دیدگاه هر دو گروه مورد بررسی قرار گرفتند. روایی محتوایی ابزار تحقیق با استفاده از نظرسنجی از متخصصان و قابلیت اعتماد آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (a=0.87-0.90) مورد تائید قرار گرفت. نتیجه ی تحقیق نشان داد که دانشجویان وضعیت چهار ملاک هدف، محتوا، روش و ارزشیابی را به نسبت مطلوب و دانش آموختگان وضعیت ملاک های هدف، محتوا و رضایت از رشته را به نسبت مطلوب ارزیابی کردند. براساس تحلیل SWOT، پاسخگویان پذیرش چندین برابری دختران نسبت به پسران، کمبود واحدهای عملی و پایین بودن مهارت های عملی دانشجویان، تکراری بودن درس ها، نبود ارتباط بین بخش های نظری و عملی درس ها و کمبود امکانات برای برگزاری واحدهای عملی را به عنوان مهم ترین نقاط ضعف رشته های کشاورزی ذکر کرده اند.

ﺗﺄﻣﯿﻦ ﻧﯿﺮوی اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻋﺎﻣﻞ ﺗﻮﺳﻌﻪ در ﻫﺮ ﮐﺸﻮر از رﺳﺎﻟﺖﻫﺎی ﻧﻈﺎم آﻣﻮزش ﻋﺎﻟﯽ اﺳﺖ. اﯾﻦ اﻣﺮ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﻋﻠﻤﯽ ﺑﻮده، و از ﻣﺒﺎﻧﯽ و ﻣﻘﺪﻣــﺎت ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪرﯾﺰی ﻧﯿﺎزﺳﻨﺠﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. در راﺳﺘﺎی واﮐﺎوی ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻧﯿﺮوی اﻧﺴﺎﻧﯽ روشﻫﺎ و اﻟﮕﻮی ﻣﺘﻨﻮﻋﯽ ﻣﻄﺮح و ﺑﻪ ﺗﺒﻊ آﻧﻬﺎ ﺗﺠﺮﺑﯿـﺎت ﻓﺮاواﻧﯽ در ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه اﺳﺖ. محققان بنا به تجربه علمی که بر درک واقعیات کشورها، اطلاعات در دسترس و مقتضیات اقتصادی استوار است، یکی از این روش ها یا تلفیقی از چند روش را پیشنهاد نموده اند. بر اساس نظر کانون خبرگان به دلیل ماهیت فعالیت های مربوط به پرورش دام ، طیور و سایر حیوانات اهلی و استانداردهای پیش بینی شده در نظام دامپروری کشور برای نیازسنجی نیروی انسانی تحصیل کرده مورد نیاز بخش از روش چگالی نسبت ها استفاده شده است. مبنای این برآورد نسبت استاندارد نیاز به نیروی انسانی دارای تحصیلات دانشگاهی به تعداد دام ، طیور، زنبورعسل و ظرفیت تولید خوراک دام است. نسبت مطلوب بین نیروی تحصیل کرده به ظرفیت تولیدی بر اساس نظر خبرگان مربوطه ، نظام دامپروری کشور تعیین گردید. نتایج کاربرد روش کادرگیری استاندارد در برآورد نیاز کشور به دانش آموخته دانشگاهی علوم دامی نشان داد که برای فعالیت های پرورش دام 44135 نفر، پرورش طیور 16336نفر ، پرورش زنبورعسل 8000 و تولید خوراک دام 985 نفر برای یک دوره سی ساله نیروی انسانی تحصیل کرده مورد نیاز است که بطور سالیانه باید 2315 نفر در رشته علوم دامی تربیت شوند. از این تعداد 5/3 درصد در مقطع دکتری تخصصی، 5/26 درصد در مقطع کارشناسی ارشد و 70 درصد در مقاطع کارشناسی و تکنسینی مورد نیاز خواهد بود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.